A więc: jest to gatunek w naturze bardzo rzadko spotykany, chroniony (tak naprawdę od 1423 roku już przez króla Władysława Jagiełłę, który chciał ograniczyć eksport drewna cisowego, surowca do wyrobu najlepszych łuków i kusz). Obecnie występuje w kilku większych lokalnych stanowiskach: na Słowacji w Dolinie Hermanackiej, na Węgrzech w Górach Bakońskich i w polskich lasach, głównie na Pomorzu.
Drewno podobno o wysokich walorach budowlanych i stolarskich, trwałe, do rzeźbienia, giętkie i bardzo odporne na szkodniki, grzyby i wilgoć elastyczne i wytrzymałe na złamanie. Twarde, ale sprężyste i trudno łupliwe z ładnym układem słojów. W średniowieczu masowo użytkowane było do wyrobu najlepszych łuków i kusz, drzewców, chociaż miało też później wiele innych zastosowań (luksusowe meble, fortyfikacje wodne, maszty okrętowe, drewno cisowe z Pomorza w latach trzydziestych XIX w. używane było do wzmacniania nabrzeży portów w Świnoujściu i Roztoku). Taak, co z tego, dzisiaj nie popracujemy sobie z tym drewnem bo chronione, a przede wszystkim nie ma go...
Cis jest trujący (oprócz czerwonej osnówki owoców zawiera alkaloid - taksynę - jedną z bardziej trujących substancji świata). Galowie wyciągu z cisa używali go do zatruwania ostrzy strzał. Z kory cisa zachodniego w latach 60 wytwarzano Taxol, lek antynowotworowy.
Jest to drzewo bardzo wolno rosnące, lecz potrafiące dożyć nawet 3000 lat.
Większość ludzi w Polsce jest przekonanych że najstarsze drzewo w Polsce to dąb Bartek. Ha - 2 razy starszy jest cis z Henrykowa Lubańskiego (woj. jeleniogórskie), który liczy sobie 1250 lat!!!
Warto wspomnieć, że jest bardzo odporny na emisje przemysłowe, na wysokie stężenie SO2 w powietrzu i na kwaśne deszcze.
Chociaż to co napisałem o cisie trudno wykorzystać w praktyce, mam nadzieję że przynajmniej było ciekawie...
